Zondag 22 juni...
Leve de Lommelse Sahara !
Ik lag lekker te slapen toen plots mijn baasje begon te juichen en tegen me zei 'Hannabelle het is tijd om wakker te worden, we gaan op stap !'
Natuurlijk moet je zoiets geen twee keer tegen me zeggen :-) Al vlug zat ik in de koffer (weliswaar met de hulp van mijn baasje ;-)) en we waren weg.
Naar waar bleef de grote vraag...
Na een twintal minuutjes rijden stopte de wagen, ik dacht van 'tiens gaan we hier wandelen ?' Maar toen herkende ik de plaats ! Ik was bij de Snowfighters, ik zou Karel, Sofie en mijn zusje Henna zien. En ja hoor... de deur ging open en ik vond het fantastisch om Karel te zien. Hij nam me op en plaatste me in de bench. Henna zat in de bench naast me en zei me dat we naar de Lommelse Sahara gingen en dat dat nog een eindje rijden was.
Na een uur en half rijden kwamen we aan. Barbara nam me uit mijn bench en ik was nog aan het gapen toen ik plots in de gaten kreeg dat er wel zeker tien andere hondjes op een paar meter van me liepen.
Ik voelde het...dit gaat een leuke wandeling worden !
Eerst elkaar wat besnuffelen en zo te zien leken het me allemaal leuke kereltjes en toffe meisjes ! :-) Na een aantal honderd meters lopen in het bos mocht ik van de lijn... samen met mijn zusje Henna spurten we erop los, maar bleven wel altijd samen. Op een bepaald moment stopte iedereen en ik zag sommige van mijn vriendjes in een grote plas water springen. Zulk een grote plas had ik wel nog niet gezien. Maar ik ging me niet laten kennen hoor, ben immers een Snowfighter voor iets...dus het water in ! Super leuk was me dat, al ging ik nog niet te diep en keek ik meer naar wat al die andere hondjes deden in het water.
De wandeling ging verder...tot we aan een grote zandvlakte kwamen en ook daar was weer water. Nu ging ik toch wel eens proberen te zwemmen hoor...en ja samen met mijn zus Henna heb ik voor de eerste keer gezwommen. Mijn baasje was zo fier op me !
Na het pootje baden ben ik nog wat gaan socialisen met de baasjes van alle andere hondjes en blijkbaar viel mijn knuffelgehalte in de smaak want velen aaide me en wouden zelf met me op de foto.
Jajaja ik ben een ster in wording :-)
Het was tijd om terug te gaan, maar pfffffff heel die weg nog terug :-(
Sofie had de bolderkar mee en Barbara plaatste me erin, maar NO WAY dat ik in de kar ging blijven zitten hoor ! Dat vertrouwde ik voor geen snaar. Sofie heeft me dan een tijdje gedragen (dat was pas luxe !)
Blijkbaar hadden de baasjes ook dorst gekregen want na de wandeling zijn we met zen allen een terrasje gaan doen. Maar veel heb ik daar niet van gemerkt, lag al snel in dromenland.
De namiddag was voorbij, tijd om terug naar huis te rijden.
Ik vond dit een super leuke dag en heb er ten volle van genoten.
Leve de Lommelse Sahara !
Zie hieronder sfeerbeelden :-)
1 opmerking:
Dat was heerlijk genieten hé Hannabelle! We hebben je gisteren gemist, maar we maken dat binnenkort wel goed hé!
Een reactie posten