Begin van mijn puberstreken...

Het wordt hoog tijd dat ik nog een paar foto's plaats op mijn blog (voor al mijn fans !).

Ik ben nu bijna 6 maanden oud en begin nu een echt meisje te worden.

Al heb ik wel kwajongenstreken in mij ;-)

Elke woensdag en zaterdag ga ik met mijn Baasje naar de hondenschool, al mijn klasgenootjes zijn kleiner als ik :-D , ik weet niet hoe het komt maar die groeien maar niet... Volgens mijn baasje doe ik het heel goed in de les, ze is trots op me, het beste wat ik kan is apporteren en 'blijven'. Maar dat laatste is natuurlijk gewoon blijven zitten en niet bewegen, zo moeilijk is dat toch niet !!!

Mijn baasje vindt ook dat ik puberstreken krijg...maar ik wil gewoon helpen...al hetgene dat op de keukentafel en aanrecht ligt sleur ik mee naar buiten... daar inspecteer ik de boel en wat niet meer te gebruiken valt knabbel ik kapot, dan dient het toch nog voor iets. Maar naar het schijnt zijn natte handdoeken herbruikbaar ??? Ook sponzen ??? Borden waarop gegeten is worden nog gebruikt na afwassen ? Keukenpapier...dient dat voor iets ???

Daarbij ik vind dat je een tuin moet decoreren ;-)

Maar voor de rest zou ik wel een schatje zijn en ontzettend lief...

Hierbij nog enkele foto's van me :-)

De lommelse Sahara

Zondag 22 juni...

Ik lag lekker te slapen toen plots mijn baasje begon te juichen en tegen me zei 'Hannabelle het is tijd om wakker te worden, we gaan op stap !'

Natuurlijk moet je zoiets geen twee keer tegen me zeggen :-) Al vlug zat ik in de koffer (weliswaar met de hulp van mijn baasje ;-)) en we waren weg.

Naar waar bleef de grote vraag...

Na een twintal minuutjes rijden stopte de wagen, ik dacht van 'tiens gaan we hier wandelen ?' Maar toen herkende ik de plaats ! Ik was bij de Snowfighters, ik zou Karel, Sofie en mijn zusje Henna zien. En ja hoor... de deur ging open en ik vond het fantastisch om Karel te zien. Hij nam me op en plaatste me in de bench. Henna zat in de bench naast me en zei me dat we naar de Lommelse Sahara gingen en dat dat nog een eindje rijden was.

Na een uur en half rijden kwamen we aan. Barbara nam me uit mijn bench en ik was nog aan het gapen toen ik plots in de gaten kreeg dat er wel zeker tien andere hondjes op een paar meter van me liepen.

Ik voelde het...dit gaat een leuke wandeling worden !

Eerst elkaar wat besnuffelen en zo te zien leken het me allemaal leuke kereltjes en toffe meisjes ! :-) Na een aantal honderd meters lopen in het bos mocht ik van de lijn... samen met mijn zusje Henna spurten we erop los, maar bleven wel altijd samen. Op een bepaald moment stopte iedereen en ik zag sommige van mijn vriendjes in een grote plas water springen. Zulk een grote plas had ik wel nog niet gezien. Maar ik ging me niet laten kennen hoor, ben immers een Snowfighter voor iets...dus het water in ! Super leuk was me dat, al ging ik nog niet te diep en keek ik meer naar wat al die andere hondjes deden in het water.

De wandeling ging verder...tot we aan een grote zandvlakte kwamen en ook daar was weer water. Nu ging ik toch wel eens proberen te zwemmen hoor...en ja samen met mijn zus Henna heb ik voor de eerste keer gezwommen. Mijn baasje was zo fier op me !

Na het pootje baden ben ik nog wat gaan socialisen met de baasjes van alle andere hondjes en blijkbaar viel mijn knuffelgehalte in de smaak want velen aaide me en wouden zelf met me op de foto.

Jajaja ik ben een ster in wording :-)

Het was tijd om terug te gaan, maar pfffffff heel die weg nog terug :-(

Sofie had de bolderkar mee en Barbara plaatste me erin, maar NO WAY dat ik in de kar ging blijven zitten hoor ! Dat vertrouwde ik voor geen snaar. Sofie heeft me dan een tijdje gedragen (dat was pas luxe !)

Blijkbaar hadden de baasjes ook dorst gekregen want na de wandeling zijn we met zen allen een terrasje gaan doen. Maar veel heb ik daar niet van gemerkt, lag al snel in dromenland.

De namiddag was voorbij, tijd om terug naar huis te rijden.

Ik vond dit een super leuke dag en heb er ten volle van genoten.

Leve de Lommelse Sahara !

Zie hieronder sfeerbeelden :-)

Het begin...

Ik ben Hannabelle, geboren op 17 maart 2008 bij de Snowfighters, mijn mama is Ezra 'Esperanza From Snowfighters ' en mijn papa is Joey 'Big Saints Greater Than Great '. Ik heb nog 4 zusjes en 5 broertjes, velen van mijn zusjes en broers hebben een thuisje gevonden in het buitenland en dan vooral Nederland, (dus we blijven gelukkig elkaar verstaan ;-)). Karel heeft me 10 weken heel goed verzorgd en liefde gegeven,ook Sofie gaf me veel knuffels en aandacht waardoor ik al een sociale meid was geworden voor ik naar mijn nieuwe thuis ging. Dinsdag 27 mei was het dan zover, mijn baasje (Barbara) kwam me halen ! Mijn baasje was me al een aantal keer komen bezoeken, maar deze keer mocht ik mee ! Ik woon nu in Merchtem en ik heb een grote tuin waar ik door de struiken kan lopen, putten graven en de takken kan lostrekken. Vaak ben ik dan ook heel erg vuil en dan zie ik mijn baasje al denken van 'ooooo neen' :-)

Als er bezoek komt dan ga ik kwispelen met mijn staart, laat ik mijn aardig snoetje zien, geef ik een likje en dan komen de aaitjes vanzelf... want ik vind het natuurlijk super fijn om aandacht te krijgen. Vaak komen Maxim en Dayal op bezoek, dit zijn mijn twee neefjes. Met hen speel ik dan in de tuin of gaan we wandelen. Dayal heeft af en toe nog een beetje schrik van mij, ik zou niet weten waarom... maar Maxim is mijn beste vriend, die rent en rolt met me in het groene gras !

Onlangs ben ik samen met mijn baasje nog eens gaan wandelen met mijn zusje Henna, Elvis en Sofie, dat vond ik geweldig ! Af en toe mocht de leiband uit en kon ik achter Elvis aan rennen, zowel Henna als ik waren kloddernat. :-)

Vandaag ben ik naar de markt geweest...daar liepen heeeeeeeeeeeel veeeeeeeeel mensen rond. Iedereen bekeek me en ik hoorde ze zeggen 'oooo wat is die zooo mooi' 'wat een schatje' 'dat is een sint-bernard pupje' 'een echt beertje' enz... Velen wouden mij aaien en dat vond ik geweldig, ik kreeg zoveel aandacht dat mijn baasje niet eens deftig haar boodschappen kon doen. :-)
Ook heb ik een paar honden gezien, heel voorzichtig benader ik ze en als ze heel lief zijn geef ik ze een likje. Maar voorlopig kom ik nog niet te kort bij andere honden, mijn baasje zegt dat ik moet wachten tot ik mijn derde spuitje heb gekregen. Brrrrrrrr ik mag er nog niet aan denken aan die spuit....

Dit ben ik als ik, net uit de buik van mamma (schattig he :-))

Mijn mama en mijn papa !

Samen met mijn broertjes en zusjes

Dikke lik Hannabelle !

PS... Aan mijn papa vandaag -> Gelukkige vaderkesdag !